Beschrijving
De vijg, een vrucht met een lange geschiedenis
Mohammed: “Als ik één vrucht uit het paradijs mocht meebrengen, dan zou het zeker de vijg zijn” (Zamakkschar, erudiet geleerde).
(Zamakkschar, geleerde van de Koran).
Deze uit het Oosten afkomstige vrucht werd door de Feniciërs in Europa geïntroduceerd en is een van de meest typische vruchten van ons land. Het maakt al sinds de oudheid deel uit van het normale dieet van verschillende culturen. Het is bekend dat de mens ze al kende en oogstte vóór het jaar 9000 v. Chr. Reeds in de piramide van Gizeh bevindt zich een tekening die het oogsten van vijgen voorstelt. In die tijd waren ze zo belangrijk dat de Egyptische priesters ze wijdden alvorens ze te eten. Vijgenbomen werden gewijd aan Dionysos, de god van de vernieuwing, en wanneer een stad werd gesticht, werd een vijgenboom geplant tussen de agora en het forum om de plaats aan te geven waar de oudsten bijeenkwamen.
Het was een favoriete delicatesse van Plato, ze staan bekend als de “vrucht van de filosofen” en Galenus raadde de consumptie ervan aan de atleten aan die deelnamen aan de Olympische Spelen. De wolvin die Romulus en Remus zoogde, deed dat onder een vijgenboom en op de schilderijen uit de Middeleeuwen is te zien dat de naaktheid van Adam en Eva niet met een vijgenblad maar met een vijgenboom werd bedekt.
Het is bekend dat Hippocrates deze vruchten aanbeval bij koortsachtige aandoeningen.
De Berbers beschouwen de vijg als een symbool van vruchtbaarheid en wederopstanding, in de tijd van de grondbewerking plaatsen zij vijgen tussen de stenen om een goede oogst te verzekeren.
Behandeling als een ham
De kracht van de zon, het land en het klimaat van Extremadura zorgen ervoor dat de Sierra de Las Villuercas een vrucht voortbrengt die de mens gedurende zijn lange reis door de westerse beschaving heeft vergezeld. De vijgenbomen in Extremadura hebben, net als de eiken, in hun vruchten de basis gelegd voor de meest voortreffelijke voeding.
Zoals sinds de oudheid hammen worden gepekeld, zo wordt vandaag een exclusieve en vernieuwende techniek toegepast door vijgen uit Extremadura te onderwerpen aan een pekelproces dat vergelijkbaar is met dat van Iberische ham, waardoor, na lange maanden van rijping in de kelder, een uniek product van buitengewone kwaliteit en smaak wordt verkregen, waarbij de vochtigheid, het licht, de tijd en de temperatuur onder controle worden gehouden. Na afloop van deze tijd worden vijgen geselecteerd, vijg voor vijg, de beste voor consumptie, vooraf ontsteeld.
Met geduld en zorg, op traditionele wijze geselecteerd en zonder toegevoegde producten, verkrijgen wij natuurlijke, malse en unieke vijgen, met een zachte en karakteristieke smaak.
Zodra de vijgen zijn uitgehard, kunnen ze evolueren, waarbij de fructose neerslaat in smakelijke korrels die zich op het oppervlak van de vijg opstapelen.
Het is aan te bevelen ze op kamertemperatuur te eten.
Bron van voedingstoffen
De eigenschappen van zongedroogde vijgen zijn van enorm nut voor het lichaam. Ze leveren ons zes keer meer energie dan verse exemplaren, bovendien concentreert de dehydratatie de voedingsstoffen waardoor deze vrucht een rijke bron is van kalium, calcium, ijzer, fosfor, magnesium, en vitamine A, B en C. Ze hebben een hoog gehalte aan voedingsstoffen en zijn zeer energiek en verkwikkend, omdat ze lichamelijke en nerveuze asthenie en verkoudheid helpen tegen te gaan.
